บทสรุป Detention - เกมหลอน สยองขวัญ เศร้า เคล้าน้ำตา

เนื้อหา และวิธีการเล่นใน บทสรุป Detention นี้ จะจบแบบ สมบูรณ์ นะครับ แต่จะเพิ่มรายละเอียดฉากจบแบบอื่นๆให้ โดยเนื้อหาบางส่วนเอามาจากโพสนี้นะครับ (คลิ๊กที่นี่) ซึ่งใครอยากอ่านรายละเอียด ก็สามารถเข้าไปอ่านได้เลยครับ

เกม Detention เป็นเกมสยองขวัญที่ถูกสร้างขึ้นโดยชาวไต้หวัน โดยเนื้อหาภายในเกม จะเป็นช่วงปี 1960 ซึ่งจะอยู่ในเหตุการณ์ White terror (1947-1987) พอดี ซึ่งจะเป็นเหตุการณ์ที่ผู้นำอย่าง เจียง ไค เช็ค (蔣中正) ได้ออกกฎอัยการศึก เพื่อจำกัดสิทธิของประชาชน ที่จะนำมาสู่การต่อต้านคอมมิวนิสต์ในจีน (หากสนใจเรื่อง White terror ในไต้หวัน สามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่)

นอกจากเรื่องราวที่จะเกี่ยวข้องกับการเมืองในสมัยนั้นแล้ว เกมนี้ยังเพิ่มความน่ากลัวเกี่ยวกับสิ่งลี้ลับ ที่มีฐานความเชื่อมาจากพุทธ และเต๋า ซึ่งบางเรื่องจะเป็นเรื่องที่ไม่ไกลจากตัวเราเท่าไหร่ หรือยิ่งบางครอบครัวที่เป็นเชื้อสายจีน (แบบเข้มๆ นี่ แทบจะรู้จักเกือบทุกความเชื่อเลย)

แต่อย่างไรก็ตาม เกมนี้ก็ไม่ได้มีแต่เรื่องสยองขวัญเท่านั้น ถึงขนาดที่ว่า นักวิจารณ์ หรือคนที่รีวิวเกมนี้ หลายๆ คน บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า เกมนี้ค่อนข้างจะ Dark อาจเพราะด้วยเนื้อเรื่อง และที่จะขาดไม่ได้คือ ภาพบรรยากาศภายในเกม ที่อาจจะทำให้บางคนที่เล่นแล้ว ถึงกับหลั่งน้ำตาออกมาเลยทีเดียว

PROLOGUE

เริ่มเกมส์มาเป็นฉากภายในห้องเรียน ถ้าเราสังเกตดีๆ เราจะเห็นนักเรียนชายที่ภาพชัดๆ อยู่คนเดียว นั่นก็คือตัวที่เราจะได้บังคับต่อไป เรียนไปสักพักแล้วเราจะหลับไปบนโต๊ะเรียน แล้วคุณครูที่กำลังสอนหนังสือจะถูกเรียกตัวออกไปด้านนอก

จะทำให้เรารู้ว่า คุณครูคนนี้ชื่อ ครูหยิน (จะเป็นตัวละครที่สำคัญตัวหนึ่งสำหรับเนื้อเรื่องในเกมนี้) ได้ถูกเรียกออกไปพบกับนายพลไป๋ แล้วจะถูกถามถึงรายชื่อที่อยู่ในกระดาษแผ่นหนึ่ง ว่ารู้จักรายชื่อพวกนี้ไหม จากนั้นภาพจะถูกตัดไป

ฉากตัดกลับมาที่ห้องเรียนอีกครั้ง โดยครั้งนี้ จะเหลือแค่เรา (เด็กนักเรียนผู้ชาย) ที่พึ่งตื่นขึ้นมา แล้วพบว่าคนในโรงเรียนนี้ได้หายไปกันหมด เนื่องจากโรงเรียนได้รับสัญญาณเตือนพายุใต้ฝุ่นที่กำลังจะพัดเข้ามา (ในขณะนั้นก็เริ่มจะมีฝนตกเล็กน้อยแล้ว) ทำให้คนอื่นๆ ต่างพากันกลับบ้านกันหมด (สังเกตจากข้อความบนกระดานดำ จะมีคำเตือนเรื่องใต้ฝุ่นอยู่)

สำรวจภายในห้องนี้ เราจะเจอเศษกระดาษวางอยู่บนโต๊ะ เป็นโน๊ตที่เพื่อนๆในชั้น เขียนคุยกัน เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่พวกทหาร เรียกอ.หยิน ออกไปพบ แล้วได้หายตัวไป

ออกจากห้องเรียนนี้ แล้วเดินไปทางซ้าย เราจะเจอกระดาษให้เก็บที่หน้าต่าง จะเป็นรูปวาด ทหารยืนอยู่ใต้ต้นไม้ (ไม่น่าจะมีผลต่อเนื้อเรื่อง) จากนั้นเดินลงบันไดมาชั้นล่าง (จะลงมาทางฝั่งซ้ายหรือขวาก็ได้) **เราจะไม่สามารถเข้าห้องเรียนอื่น หรือขึ้นไปด้านบนได้ (ระบบบังคับ) เพราะตอนนี้เราต้องรีบหาทางกลับบ้าน **

ที่ชั้น 1 เดินสำรวจให้ทั่ว

ห้องที่อยู่ฝั่งซ้ายสุด เมื่อเราสำรวจที่ป้ายหน้าห้อง จะทำให้เรารู้ว่าคือ ห้องพักครู และด้านใน จะมีโทรศัพท์ (เครื่องเดียวที่นี่) วางอยู่
ดอกไม้ที่อยู่ในกระถางที่หน้าต่าง จะมีดอกไม้ขึ้นอยู่แค่ต้นเดียว เมื่อสำรวจแล้ว ระบบจะถามเราว่าจะขุดไหม แล้วเราจะเจอ ภาพถ่ายเก่าๆ ที่มีคำคมเขียนอยู่ “รากที่อยู่ใต้ดิน ไม่เคยได้รับรางวัลเลย แม้จะทำให้ดอกไม้บาน”
ประตูบานพับที่ยังไม่สามารถเปิดได้ แต่เป็นทางออกจากที่นี่ ที่กล่องข้างๆ ก็คือจุดที่เราจะต้องหาบางอย่างมาหมุน
ประตูถัดไป คือ ประตูห้องเก็บของ (ให้ข้ามไปก่อน)
สำรวจที่บอร์ด (ด้านขวาสุด) จะมีประกาศเกี่ยวกับ ใครก็ตามที่สามารถบอกข้อมูลของพวกสนับสนุนคอมมิวนิสต์ได้ จะมีรางวัลให้
ประกาศ ในบอร์ดที่เหลือ จะเป็นประกาศเกี่ยวเด็กเรียนเก่ง แล้วได้รางวัล (เพื่อให้คนอื่นผลักดันตัวเองให้ขยันเรียน)
ประตูที่อยู่ใกล้ๆกับ บอร์ด จะเข้าไม่ได้ แต่เราจะรู้ว่านี่ Mr.เกา ชอบเข้ามาแอบนอนที่ห้องนี้
หากเราสำรวจที่หน้าต่างห้อง Mr.เกา จะทำให้รู้ว่าเขาคือทหารผ่านศึก *ไม่แน่ใจว่าใช่คนเดียวกับ นายพลไป๋ไหม (Bai Guo Fong) ชื่อเกาคล้ายกัน แต่เขียนไม่เหมือนกัน (ซึ่งในเกมนี้ น่าจะมีนายพลแค่คนเดียว)*

ให้เราเดินเข้าห้องเก็บของที่อยู่ข้างๆ ประตูบานพับ เข้าไปเปิดไฟ แล้วสำรวจที่ชั้น เราจะเจอ เหล็กหมุน (Hand Crank) เมื่อสำรวจภายในห้องนี้ เราจะเจอเสื้อกันฝน และเตาผิงอีกด้วย (แต่ไม่สามารถเก็บได้)

เดินออกจากห้องเก็บของ แล้วเอาเหล็กหมุนมาใช้ที่กล่องใกล้ๆ กับประตูบานพับ แล้วจะมีประตูออกไปด้านนอกได้ เดินออกมาตามทาง จนเราเจอบันไดทางลงไปที่หอประชุม (ระบบจะบังคับให้เราลงอยู่แล้ว เพราะจะเดินต่อไปไม่ได้) ซึ่งเราจะบอกกับตัวเองว่า จะเป็นทางลัดที่จะกลับบ้าน

เมื่อเราตอบตกลงที่จะเดินผ่านหอประชุมแล้ว ฉากก็จะตัดไปที่หอประชุม ที่จะมีนักเรียนหญิงนั่งหลับอยู่ (ตามรูปด้านบน) แล้วเราจะเปิดประตูเดินเข้ามาทางด้านขวา ให้เราขึ้นไปคุยกับเธอ แล้วเธอจะตื่นขึ้นมา แบบจำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และไม่รู้ว่ามานอนหลับอยู่ที่นี่ได้ยังไง

แต่อาเว่ย (ชื่อตัวเราเอง) จะบอกกับผู้หญิง ว่าเราอยู่ที่หอประชุม ซึ่งตอนนี้กำลังจะเกิดพายุไต้ฝุ่น โรงเรียนเลยประกาศให้ทุกคนรีบกลับบ้าน อาเว่ยซึ่งจะบอกให้รีบออกจากที่นี่ เพราะตอนนี้เริ่มจะมืดและฝนเริ่มจะตกแรงขึ้นแล้ว แต่เด็กผู้หญิงจะนึกขึ้นได้ ว่าสร้อยที่เธอใส่อยู่ได้หายไป และเป็นของสำคัญมาก เลยอยากจะหาก่อน (เธอจะบอกว่าจะไม่ไปจากที่นี่ถ้ายังไม่เจอสร้อย) แล้วเธอก็จะเดินไปหาสร้อยของเธอ

ให้เราเดินไปคุยกับเธออีกครั้ง ที่ด้านล่าง เธอจะบอกว่าสร้อยของเธอจะเป็นหยกรูปกวาง จากนั้นเดินเข้าประตูที่อยู่ด้านซ้าย ที่ด้านในห้อง สำรวจที่พัดลม เราจะเจอสร้อยตกอยู่ด้านใน แต่เราจะเอื้อมมือเข้าไปหยิบไม่ได้ ให้เราเดินเข้ามาในสุด เราจะเก็บร่มที่หักได้ในถังขยะ จากนั้นเอามาใช้กับพัดลม เราจะสามารถเขี่ยสร้อยให้ออกมาแล้วเก็บได้

เดินออกมาหาเด็กผู้หญิง แล้วเอาสร้อยไปคืน หลังจากนั้นทั้งสองก็จะตกลงที่จะรีบออกจากที่นี่ ให้เราเดินออกด้านซ้ายมือสุด (คราวนี้เด็กผู้หญิงจะวิ่งตามเราไปด้วย) ออกจากหอประชุมแล้ว ให้เราวิ่งไปตามทาง โดยระหว่างทางเราจะเจอแผ่นหิน เมื่อสำรวจแล้ว เราจะบอกกับผู้หญิงว่า เคยได้ยินว่าแผ่นหินนี้หล่นมาจากวัดเล็กๆที่อยู่บนเขา และเราจะได้เจอกับตู้ยามแต่จะไม่มีใครอยู่ด้านใน

เราจะวิ่งมาจนถึงสะพานที่ขาดทำให้เราข้ามไปไม่ได้ แต่สิ่งที่แปลกไปกว่านั้นคือ น้ำที่อยู่ในแม่น้ำ กลายเป็นสีแดงเหมือนเลือด แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็จะตกลงกันว่าจะกลับไปตั้งหลักในโรงเรียนก่อน เพราะคาดว่าในโรงเรียนน่าจะมีสิ่งที่จะประทังชีวิตให้ผ่านพายุไต้ฝุ่นลูกนี้ไปได้

แล้วฉากก็จะตัดมาที่ เด็กทั้งสอง จะเข้ามานั่งในห้องเรียน แล้วคุยกันสักพัก เด็กผู้หญิงจะแนะนำตัวว่าชื่อ Fang Ray Shin (ไม่แน่ใจว่าภาษาจีนจะอ่านว่าอะไร แต่ขอเรียกว่าเรย์ก็แล้วกันนะครับ) เป็นนักเรียนรุ่นพี่ที่ใกล้จะจบแล้ว ส่วนอาเว่ย ก็จะแนะนำตัวว่า ชื่อ Wei Chung Ting จากนั้นทั้งคู่ก็จะคุยกันอีกสักพัก ซึ่งจะมีเรื่องห้องเรียน เรื่องทหารที่ไม่อยากมาเจอ Guo Fong อีก ซึ่งก็คือ อาจารย์ไป๋ (Bai Guo Fong) ที่จะเป็นอีกหนึ่งตัวละครสำคัญในเกมนี้

แล้วอาเว่ยจะบอกว่าจะลองไปใช้โทรศัพท์ที่อยู่ในห้องพักครู เผื่อจะสามารถติดต่อใครได้ จากนั้นก็จะไปเอาเตาผิงที่อยู่ในห้องเก็บของมาใช้ จะได้ผ่านคืนนี้ไปได้โดยไม่หนาวตายซะก่อน แล้วทั้งสองก็จะแบ่งงานกัน โดยอาเว่ยจะลองไปดูโทรศัพท์ที่ห้องพักครูก่อน แล้วค่อยกลับมาเจอกัน เพื่อออกไปหาของที่เหลือด้วยกัน

เมื่อจบบทสนทนา ให้เราเดินออกห้อง แล้วไปทางด้านซ้าย สักพัก เราจะสังเกตว่า ฉากโรงเรียนจะเปลี่ยนไป ให้เราเดินต่อไปเรื่อยๆ จนฉากตัดเป็นสีดำ แล้วจะมีข้อความขึ้นมาว่า เสียงเดินของเค้า ค่อยๆเบาลงไป แล้วสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริงเริ่มจางหายไป พร้อมกับความว่างเปล่าและเวลาที่เหมือนจะหยุดนิ่ง ได้เข้ามาแทนที่ จบ PROLOGUE

Chapter 1

หลังจากดูคัทซีนตอนเริ่มเกมจบ เราจะตื่นขึ้นมา แต่คราวนี้เราจะกลายเป็น เรย์ ที่นั่งอยู่ใต้ศพที่ถูกแขวนห้อยหัวอยู่ด้านบน เมื่อเราสำรวจแล้ว จะพบว่าคือศพของอาเว่ย ที่พึ่งจะได้เจอกันเมื่อสักครู่นี้เอง แล้วเราจะได้สมุดโน๊ตของอาเว่ยมาติดตัวไว้ โดยในตอนนี้สิ่งที่เรย์คิดคือ จะต้องหาเบาะแส ว่าเกิดอะไรขึ้น ถึงได้เป็นแบบนี้ (อยู่ดีๆ ก็หลับ แล้วก็มาโผล่ในหอประชุม พร้อมกับศพของอาเว่ย)

ให้เราเดินไปด้านซ้าย ก่อนจะถึงประตูออกด้านนอก เราจะสามารถเก็บเทียนขึ้นมาใช้ได้ เข้าไปในห้องเก็บของ สำรวจตรงพัดลม (จุดที่เราเคยเจอสร้อย) ตอนนี้เราจะเจอกับซากหนูตาย และกระดาษบันทึกข้อความสนทนา เกี่ยวกับชมรมการอ่าน โดยข้อความจะประมาณว่า มีบางคนได้ยินมาว่า คุณครูได้ก่อตั้งชมรมอ่านหนังสือขึ้นมา เพื่อเอาหนังสือต้องห้ามให้เด็กๆอ่าน (พวกหนังสือเกี่ยวกับคอมมิวนิสต์ หรือสนับสนุนพวกคอมมิวนิสต์ เป็นต้น)

ให้เราเดินออกจากห้องเก็บของ แล้วเดินออกจากหอประชุมทางฝั่งซ้าย (ฝั่งขวาจะออกไม่ได้ เพราะประตูจะล็อคอยู่) เดินออกมาด้านนอกแล้ว ให้เราสำรวจที่ใต้ต้นไม้ เราจะเจอสุสาน ซึ่งเป็นเรื่องที่แปลกมากเพราะ ตอนออกมาก่อนหน้านี้ (กับอาเว่ย) จะยังไม่มีสุสาน เดินต่อไปอีกหน่อย ก็จะเจอกับศาลเจ้า เมื่อสำรวจแล้วเราจะได้กุญแจหอประชุมมา และที่ใต้กุญแจ เราจะเจอกับเศษกระดาษ ที่มีข้อความว่า หากเราเจอผี ให้เรากลั้นหายใจ แล้วผีจะมองไม่เห็นเรา

เมื่ออ่านข้อความจบ เราก็จะได้ยินเสียงผีทันที ซึ่งเราจะต้องเดินกลับเข้าไปที่หอประชุม โดยระหว่างทาง จะมีผีคอยดักเราอยู่ ให้เรากดกลั้นหายใจ (ตามที่ขึ้นบนหน้าจอ) แล้วพยายามรีบเดินผ่านผีไปให้เร็วที่สุด เพราะเราจะมีระยะเวลากลั้นหายใจด้วย

เดินกลับเข้าหอประชุม แล้วไปที่ประตูด้านขวา ให้เราใช้กุญแจที่พึ่งเก็บมาได้ เราก็จะสามารถกลับไปที่โรงเรียนได้ เมื่อเรามาโผล่ที่ตึกเรียนแล้ว เราจะได้ยินเสียงโทรศัพท์ ให้เรารีบวิ่งไปที่ห้องพักครู (ด้านซ้ายมือ) ซึ่งคราวนี้เราจะสามารถเข้าไปในห้องนี้ได้ แล้วเข้าไปรับโทรศัพท์ ที่อยู่บนโต๊ะ (ก่อนรับ เรย์จะนึกในใจว่า อาเว่ยบอกว่าจะมาลองใช้โทรศัพท์ที่ห้องนี้ เพื่อโทรไปขอความช่วยเหลือจากคนที่อยู่ในเมือง บางทีอาจจะเป็นพวกเค้าที่ติดต่อกลับมาก็ได้)

เมื่อเรย์รับโทรศัพท์แล้ว จะบอกว่าเป็นนักเรียนจากโรงเรียน กรีนวู๊ด ไฮจ์ มีคนตายที่นี่ โปรดส่งคนมาช่วยหน่อย แต่สักพัก จะมีเสียงพูดออกจากหูโทรศัพท์ โดยบอกว่า ฟาง (ชื่อของเรย์) ฉัน…กำลัง…รอ…เธอ…อยู่….ในห้องแนะแนว

หาทางไปห้องแนะแนว

จากนั้นเรย์ก็จะพูดกับตัวเองว่าแปลกมาก ที่คนที่พูดสายอยู่ รู้ได้ยังไงว่าเรย์เป็นคนรับสาย และห้องแนะแนวก็อยู่ชั้น 3 ด้วย สำรวจในห้องนี้ ด้านในเราจะเจอตี่จู้เอี๊ยะ ที่จะเอาไว้สำหรับเซพเกม ให้เราเซพเกมเผื่อไว้เลย

ออกจากห้อง แล้วลองเดินสำรวจห้องที่ชั้น 1 ก่อน เราจะพบว่าห้องเก็บของในตอนแรก ถูกไม้ปิดไว้ทำให้เข้าไม่ได้ และห้องของ นายพลเกา จะมีอักขระ เขียนอยู่เต็มประตู ซึ่งประตูไม่ได้ถูกล็อก แต่ไม่สามารถเปิดเข้าไปได้ แล้วบันไดทางขึ้นที่ด้านขวาตอนนี้จะถูกล็อคอยู่ ซึ่งเมื่อเราไปสำรวจ เราจะเห็นแม่กุญแจที่มีลักษณะเหมือนให้เราใส่รหัสบางอย่าง

ให้เราเดินขึ้นไปชั้น 2 ด้วยบันไดฝั่งซ้าย (ขึ้นมาแล้วเราจะเจอยันต์แปะอยู่เต็มกำแพงเลย) เดินสำรวจชั้นนี้ แล้วเราจะพบว่า ทางเดินตรงกลาง ที่ตอนแรกเป็นสีดำ แต่ตอนนี้เราจะเห็นว่า ประตูถูกปิดด้วยลวดหนามอยู่ ให้เราเดินเข้าประตูถัดไป ซึ่งจะเป็นห้องเรียนของอาเว่ย เมื่อเข้ามาในห้องแล้ว ให้เราสำรวจในนี้ เราจะพบว่าข้อความที่กระดานดำเปลี่ยนไป จะเป็น “เธอต้องอยู่ด้วยตัวเอง” แล้วที่โต๊ะของอาเว่ย จะมีข้อความว่า “Strengthen thy wings, the sky’s the limit.” (เป็นสำนวน น่าจะประมาณว่า ทำปีกของเจ้าให้แข็งแรงขึ้น สู่ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่)

และที่บอร์ดด้านหลังห้อง เราจะเจอแผ่นป้ายคำเตือนจากอ.ไป๋ เรื่องห้ามเล่นการพนัน เดินออกจากห้องเรียน แล้วเข้าห้องน้ำ (ประตูถัดไป) สำรวจที่กระจก เราจะบ่นกับตัวเองเล็กน้อย แล้วจะเจอ คีมตัดลวด อยู่ในอ่างล้างหน้า แล้วเรย์ก็จะพูดกับตัวเองอีกเล็กน้อย ในเรื่องการตายของอาเว่ย ซึ่งก็เท่ากับว่าตัวเรย์เองก็น่าจะมีอันตรายเหมือนกัน จากนั้นเงาในกระจกจะบอกเรย์ว่า ลืมไปหรอ….หรือกลัวที่จะจดจำเรื่องพวกนั้น

เดินเข้าไปด้านในสุด เราจะเจออ่างอีกอัน เมื่อสำรวจแล้ว เราจะได้ลูกเต๋าลูกแรก ออกจากห้องน้ำ แล้วเราจะได้รู้ว่าที่ด้านขวามือ จะมีกองไม้วางอยู่ทำให้เราไปไม่ได้ (นั่นเท่ากับว่าตึกฝั่งซ้ายกับขวาน่าจะถูกแยกกัน ซึ่งเป้าหมายของเราก็คือการไปปลดล็อคกุญแจที่อยู่ที่บันไดชั้น 1 ทางฝั่งขวานั่นเอง)

ออกจากห้องน้ำแล้ว ให้เราระวังผี ที่จะเดินไปเดินมา แถวๆห้องของอาเว่ย (เราสามารถกดกลั้นหายใจแล้วเดินผ่านไปได้ หรืออีกวิธีคือ เดินเข้าประตูห้องเรียนด้านหลัง แล้วไปออกด้านหน้าห้องแทน) เอาคีมที่ได้มา ไปตัดลวด แล้วจะมีทางให้เราเดินเข้าไปด้านในได้

เข้ามาแล้ว เราจะเจอกับห้องพยาบาล (ตามรูปด้านบน) ให้เราเดินผ่านประตูมาก่อน จะมีเศษกระดาษตกอยู่ที่พื้น ซึ่งจะทำให้เรารู้ว่า หากเราเอาเครื่องเซ่นไหว้ (ชามข้าว) วางไว้ตรงที่มีผี จะทำให้ผีวิ่งมากินข้าว (ทำให้มันอยู่กับที่ ไม่เดินไปไหน) ทำให้เราเดินผ่านไปได้ง่ายๆ

เข้าไปในห้องพยาบาล เราจะเจอจุดเซพ สำรวจในห้องเราจะเจอของเซ่นไหว้ (ซึ่งเราสามารถเข้ามาเอาเพิ่มได้ตลอด) จากนั้นเดินไปสำรวจที่ ตู้วัดสายตา ให้เราเปิดไฟ แล้วเราจะเจอกุญแจซ่อนอยู่ด้านใน จะได้กุญแจห้องเก็บอุปกรณ์การแพทย์ (Medical Supply Storage Key) ที่โต๊ะจะมีเอกสารประวัติคนไข้ ที่เป็นนักเรียนชาย บาดเจ็บสาหัส (กระดูกร้าว)

ประตูอีกฝั่งในห้องพยาบาล จะเชื่อมกับห้องเก็บอุปกรณ์การแพทย์ เราจะต้องเอากุญแจไปเปิดอีกฝั่ง

ออกจากห้องพยาบาล เราจะเจอผีเด็กนักเรียนขวางทางไว้ ให้เราวางเครื่องเซ่นที่ได้มา แล้วเดินไปเปิดประตูด้านใน โดยใช้กุญแจที่พึ่งได้มา เข้ามาแล้วสำรวจให้ทั่ว เราจะได้ลูกเต๋าลูกที่สอง และภายในกล่องเหล็ก เราก็จะได้ทินเนอร์มาอีก 1 ขวด เมื่อเก็บของหมดแล้ว ให้เข้าประตูที่อยู่ฝั่งขวามือ เราจะทำการปลดล็อคประตู แล้วกลับเข้ามาที่ห้องพยาบาลอีกครั้ง ให้เราเก็บของเซ่นไหว้ แล้วออกจากห้องพยาบาล เดินกลับมาที่ระเบียง ตรงหน้าห้องเรียน

เดินกลับลงไปที่ชั้น 1 (ทางบันไดฝั่งซ้ายมือ) แล้วเอาทินเนอร์ที่ได้มา ไปใช้กับประตูห้องของนายพลเกา (ที่มีอักขระเขียนอยู่เต็มประตู) แล้วเราจะสามารถเข้าไปด้านในได้ สำรวจบนโต๊ะ เราจะได้คัทเตอร์ จากนั้นเดินเข้าประตูที่อยู่ซ้ายมือ เราจะเข้ามาในห้องที่มีชามวางอยู่บนโต๊ะ แต่ยังไม่ต้องทำอะไร ** หากเรากดสำรวจที่ชามตอนนี้ เรย์จะพูดกับตัวเองว่า มันน่าจะต้องมีลูกเต๋า 3 ลูกก่อน **

เดินไปสำรวจถังที่วางอยู่ใกล้ๆ เราจะได้เจอกับลูกเต๋า ลูกสุดท้าย จากนั้นให้เอามาเล่นในชามที่อยู่บนโต๊ะ เราจะได้รหัสที่อยู่บนฟันมา คือ 6 2 3 นั่นก็คือรหัสที่เราจะใช้ในการปลดล็อคประตูที่บันได แต่ตอนนี้เราจะยังเปิดไม่ได้ เพราะเราจะต้องไปหาวิธีอ่านตัวเลขกันก่อน

หลังจากที่เราได้รหัสแล้ว เราจะสามารถเก็บชามที่อยู่บนโต๊ะมาได้ เดินออกจากห้องนี้ กลับไปที่ห้องนายพลเกา คราวนี้เราจะเจอกระดาษวางอยู่ที่เก้าอี้ ใต้ปฏิทิน โดยข้อความในกระดาษ จะบอกวิธีที่เราจะใช้ในการบูชายันต์ ด้วยการปาดคอผู้บริสุทธิ์ แล้วเอาเลือดที่ได้มาใช้

เดินกลับไปที่หอประชุม ที่มีศพของอาเว่ยถูกแขวนคออยู่ แน่นอน ผู้บริสุทธิ์ในที่นี้ก็คือ อาเว่ยนั่นเอง ให้เราสำรวจที่ศพของอาเว่ย แล้วใช้คัทเตอร์ปาดคอ จากนั้นให้เราเอาชามมารองเลือดที่ไหลลงมาจนเต็ม

เดินกลับมาที่ตึกเรียน แล้วไปชั้นที่ 3 (ด้วยบันไดทางฝั่งซ้าย) ที่ห้องแรกของชั้น 3 ด้านในจะมีโต๊ะเรียนที่มีคราบบางอย่างอยู่ ** ที่ชั้น 3 ฝั่งด้านซ้ายมือนี้ เราจะสามารถเข้าได้แค่ห้องเดียว เพราะจะมีเหล็กกั้นทางเดินทำให้เราไม่สามารถผ่านไปได้ (ห้องแนะแนวที่เราจะต้องไปก็จะอยู่ฝั่งขวามือ นั่นหมายความว่า เราไม่มีทางเลือก เพราะจะต้องเปิดประตูที่บันได ชั้น 1 ก่อน) **

ให้เราเอาเลือดที่ได้มา เทใส่โต๊ะ แล้วใช้สมุดโน๊ตซับเลือดบนโต๊ะ เราก็จะได้วิธีอ่านตัวเลขจากสัญลักษณ์ (ตามรูปด้านบน) แล้วเดินกลับไปที่บันไดฝั่งขวา ชั้น 1 คราวนี้เราจะสามารถหมุนแม่กุญแจ เพื่อใส่รหัสปลดล็อคได้แล้ว โดยรหัสที่เราจะต้องใส่คือ 623 [หมุนลง 2 ,หมุนลง 6 ,หมุนลง 7]

เมื่อประตูเปิดออกแล้ว ให้เราขึ้นไปที่ชั้น 3 ได้เลย (ชั้น 2 จะถูกกองไม้กั้นอยู่ใกล้ๆ กับบันไดเลย) ขึ้นมาที่ชั้น 3 แล้ว เข้าประตูแรกที่สามารถเข้าได้ ข้างในจะเป็นห้องเซพ ** แนะนำให้เซพ เพราะอีกไม่นานเราจะต้องเจอกับผีที่เราจะสู้ไม่ได้ **

ออกจากห้องเซพ แล้วเดินเข้าทางเชื่อมตึก (ช่องทางเดินตรงกลาง) เดินต่อเข้าไปด้านใน เราจะเจอกับห้องแนะแนว (ให้เข้าไปเลย เพราะเดินต่อไปจะเป็นทางตัน) เมื่อเราเปิดประตูห้องแนะแนวแล้วปรากฎว่าห้องจะถูกล็อคอยู่ แล้วเราจะถูกเงาปีศาจจู่โจม ให้เราวิ่งหนีไปทางซ้ายเรื่อยๆ จนเจอประตูทางออก ** อย่ากลั้นหายใจให้เสียเวลาและระวังประตูบานแรกที่มีต้นไม้ขึ้น จะเข้าไม่ได้ **

** หากเราโดนจับตัวได้ เราจะตายทันที แล้วฉากจะตัดมาสถานที่แห่งหนึ่ง เมื่อเราเดินไปทางขวาแล้ว เราจะได้เจอกับยายคนหนึ่ง เค้าจะคอยบอกเราถึงวิธีที่อยู่รอดเมื่อเจอผีต่างๆ อย่างในกรณีนี้ เราจะเจอกับเงายักษ์ ยายก็จะบอกเราว่า หากเจอกับเงาปีศาจนี้ ให้เราวิ่งหนี โดยที่ไม่ต้องหันกลับมามอง (ในอนาคต หากเราตายอีก ด้วยสาเหตุอื่นๆ เราก็จะมาเกิดที่นี่ตลอด แต่คำอธิบายของยายจะเปลี่ยนไป ตามสาเหตุที่เราตาย) **

เมื่อเราเข้าประตูมาได้แล้ว เราจะเข้ามาอยู่ในห้องที่ไม่มีทางออก และมีตัวอักษรเขียนอยู่ที่ผนังทุกด้าน (ตามรูปด้านบน) บนโต๊ะ เราจะเจอเอกสาร น่าจะเป็นเอกสารที่ประเมินสภาพจิตใจ ที่ไม่มีส่วนบน (ข้อมูล ชื่อ ของผู้ถูกประเมิน) โดยเนื้อหาคือ เด็กคนนี้ (อายุ 17) เป็นคนมองโลกในแง่ร้าย อารมณ์แปรปรวน จะต้องติดตามผลต่อไปอีก แนะนำให้อ่านหนังสือ เพื่อฝึกจิตใจให้ดีขึ้น และด้านล่าง ก็จะเป็นการเซ็นรับทราบขอมูล ของอาจารย์หลายๆคน

และเมื่อเราอ่านเอกสารจบ ภาพก็จะตัดมาที่ห้องนอน ของเราเอง ซึ่งเราจะได้ยินเสียงเหมือนคนทะเลาะกันด้านนอก สำรวจในห้อง แล้วจะทำให้เรารู้ว่า นี่คือห้องนอนของเรย์ สำรวจที่กระจก แล้วเรย์จะบ่นกับตัวเองเล็กน้อย (เรื่องทั่วไป ว่าเรียนจบแล้ว จะทำอะไร หรือจะไปไหน)

เดินไปสำรวจถังขยะที่อยู่ใกล้ๆกับตู้เสื้อผ้า เราจะเจอรูปถ่าย ที่มีข้อความเขียนว่า “Remember, Hope is a good thing, maybe the best of things, and no good thing ever dies.” แปลคร่าวๆว่า “จำไว้ ว่าความหวังเป็นสิ่งที่ดี ซึ่งอาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด และมันจะไม่มีวันตาย”

หลังจากที่เราเก็บรูปขึ้นมาแล้ว เมื่อเราสำรวจที่ประตู เราก็จะได้รู้ว่า เสียงคนทะเลาะกันด้านนอก ก็คือ พ่อกับแม่เรานั่นเอง จากนั้นเรย์จะบอกว่ารู้สึกง่วงแล้ว ก็ให้เราเดินกลับมานอนที่เตียง และจบ Chapter นี้ ด้วยคำกลอน

If a paper plane could whisk my dreams away from here…
where I could wake up and find myself in a foreign land…
to start a new life as a stranger to all…
oh how wonderful that’d be.

ถ้าเครื่องบินกระดาษสามารถพาความฝันของฉันออกไปจากที่นี่ได้
ที่ที่ฉันตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าฉันได้มาอยู่ในต่างแดน
เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ราวกับเป็นคนแปลกหน้าของทุกคน
มันช่างวิเศษเหลือเกิน

** อาจจะเป็นเพราะเรย์ประสบปัญหาทั้ง ที่บ้าน และยิ่งในสถานการณ์การเมืองในปัจจุบัน อาจทำให้รู้สึกอยากออกไปจากที่นี่ ที่ประเทศแห่งนี้ แล้วไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ (อารมณืเหมือนอยากหนีปัญหา แล้วไปเริ่มใหม่เลย) **

เนื้อเรื่องใน บทสรุป Detention นี้ ยังมีต่ออีก แต่จะขอจบพาทแรกไว้ตรงนี้ก่อนนะครับ เพราะเนื่องจากบทความนี้ค่อนข้างจะยาวมาก (คาดว่า น่าจะมาถึงครึ่งทางแล้ว)

ติดตาม บทสรุป Detention – Part 2 [END] ได้ที่นี่
ฉากจบแบบ Bad Ending
และ เปิดบันทึกลับของอาเว่ย (Wei’s Notebook)